jun 03 2012
Walvissen en grotten klauteren
Wel dat walvissen kijken is omgeven met pech lijkt het wel. De eerste afspraak kon niet doorgaan vanwege een kapotte boot. De volgende ochtend konden we vertrekken en we waren net de haven uit en toen werd ons medegedeeld dat 1 van de 2 motoren niet goed werkte. Konden we weer terug! Toen we wilden omkeren zag 1 van de andere passagiers een fontein en toen zagen we toch nog een walvis. Niet echt dichtbij en de walvis was erg druk bezig met andere dingen, maar toch. Het was een “Grey Whale”. Ik denk dat het in het Nederlands ook een grijze walvis is. Hartstikke leuk, maar foto’s maken is erg moeilijk. Terug gekomen boden ze ons de mogelijkheid om nog een keer te gaan of om een gedeelte van je geld terug te krijgen. Wel, ik wilde het nog wel een keer proberen, dus in de middag ging ik nog een keer. Toen zagen we de Humpback Whale en de Grey nog een keer! De grijze walvis liet zich nu duidelijk zien en kon worden geïdentificeerd als The Admiral. Deze dame (ja een dame) is een van de vaste bewoners daar en mijn favoriet! Ik heb 1 foto waarop ze redelijk goed te zien is. De Humpback Whales waren met z’n tweeën en erg druk met eten, dus geen staarten uit het water enzo. Met de zodiac, vergelijkbaar met de reddingsboten van de KNRM, zijn we ook nog naar de eilanden in de buurt geweest. We hebben geen wolven, beren, zee-otters en poema’s gezien, maar wel zeeleeuwen en een heleboel zee arenden.
Dezelfde avond ben ik naar Parksville gereden aan de oostkust van Vancouver Island. Onderweg 2 lifters meegenomen en gatver wat stonken deze gasten! Gelukkig gingen ze er snel weer uit en kon ik het laatste stukje de auto luchten.
De volgende ochtend ben ik naar Horne Lake gereden om daar de grotten te gaan bekijken. Wel dat bleek iets anders dan ik verwachtte. Leuker, dat wel. Er waren 2 grotten open voor het publiek en om die te bezichtigen kon je een helm met lamp huren. Bij de grot aangekomen, moest ik me door een smalle spleet wringen om binnen te komen. Eenmaal binnen moet je je weg vervolgen met klauteren en klimmen en dat terwijl het water er vanaf stroomt. Mijn laatste schone kleren waren nu dus besmeurd met modder en kalk. Maar een super gave ervaring was het wel. Gelukkig was ik vroeg, want toen ik uit de grot kwam, kwamen de gezinnen met over enthousiaste kinderen aanzetten. En het is toch een stuk spannender als je praktisch alleen in een grot bent.
Hierna ben ik terug gereden naar de westkust om mijn weg te vervolgen naar het zuiden, terug naar Victoria. Super mooie weggetjes met af en toe zelfs een haarspeld bocht! Wat wel jammer is, is dat ze hier veel bomen kappen. Erg zonde in mijn opzicht, maar goed. In Victoria heb ik de auto ingeleverd en een nachtje in hetzelfde hostel geboekt. En vandaag is dan mijn laatste dag in Canada, snik. Met de veerboot terug naar Vancouver en dan met de bus naar het vliegveld. Zie jullie morgen weer!
- Zeearend
- Zeeleeuwen
- The Admiral (herkenbaar door littekens)
- Grot ingang
- In de grot
- Uitgang
Jouw moeder bracht mij op de hoogte van jouw reisverhalen. Je bent inmiddels al weer terug.
Ik heb er een staartje van meegekregen en enkele verhalen gelezen.
Je hebt het wel goed aangepakt om zo lang weg te zijn. Die tijd heb je hard nodig voor dit grote gebied.
Jouw verhaal “sleepte” mij direct naar allerlei vakantieherinneringen; de overweldigende, ruige natuur met de vele dieren. Tijdens het rijden over de Icefield Parkway sneeuwde het ook op een dag. Inderdaad, de elk op de camping en de andere dieren. Maar zo’n grote beer heb ik niet gezien, wel een kleine, heerlijk smakkend aan een bessenstruik. Je kon dan ook behoorlijk dichtbij komen.
Onuitwisbare indrukken zullen in jouw herinneringen blijven ronddwarrelen. Een fantastische ervaring.
Hartelijke groet,
Kees
Gaaf zo’n laatste avontuur daar.. Goeie vlucht en hopelijk tot snel! 🙂
Karianne,
Een goede reis toegewenst en ik heb genoten van je verhalen.
Hartelijke groeten, Joyce
Supergaaf zeg die boottocht en die grotten. Voor geen goud dat ik me door zo’n spleet heen wurm om een grot vanbinnen te bekijken. Heb het al benauwd bij het idee. Dat je toch nog visjes hebt gezien is super. Lijkt me echt leuk om te ervaren. Het is wel snel gegaan zeg die 10 weken. Maar toch zeg ik, heeeeeel Karianne komt weer terug. Verheug me, nu alweer op de ritjes. Fijne vlucht en tot binnenkort.
Zal je verhalen wel missen.
He Ka,
wel raar hoor dat je morgen alweer terug bent en dat we je volgende week gewoon weer kunnen zien! Ik ben echt reuze benieuwd naar alle verhalen en ervaringen. Have a save flight en tot volgende week!
Groetjes,
Erika
He zus,
wat een avonturen weer! Ik zou die grot denk ik niet ingedurfd hebben hoor… De foto’s zien er erg eng uit en de ruimtes lijken wel heel klein! Jammer dat het voorbij is he… Ik heb vandaag Loki even opgezocht om hem t vertellen dat je er morgen weer bent en ik moest door geven dat hij niet kon wachten tot hij je weer toe kon praten. Sterkte met je lange vlucht!
Liefs, Annerieke